بر خلاف جمع کثیری از هم‌وطنامون(!) من روز اول مدرسه رو دوست داشتم..

و توی این ٤ سالی که از کسوت دانش‌آموز بِدَر شدم یکی از حسرتام اینه که کاش..؛ بماند!

 

بعد از عمری سر و همسر داری به این سیاست دست یافتیم که اگر اتو روشن بود و رفتین سفر اصلن به روی خودتون نیارین و ریییلکس باشین وقتی برگشتین همسر رو بفرستین پِی غله‌جات سیاه و خوتون برین سر وقت اتو؛

همچنین اگه پیرهن مشکی همسرتون خونه پدری جا گذاشتین پیشنهاد ما به شما پست پیشتازه بدون هیچ ادایBBCواری :|

 

وَ مِنَ اللهِ اَلتوفیق :) تا آموزش سیاست و کیاست هایی دیگر بدرود :)

عمری باشه از ریسک‌م مِن باب #مهیاوه خواهم گفت

 

 

پ.ن: در دل دارم امییید ،، بر لب دارم پیااام

   همشاگردی سلااام همشگاردی سلااام😁

 

حرفی بزن، چیزی بگو!..🗯